Ήταν παραμονή Χριστουγέννων. Η Ντέλα είχε τόσο λίγα χρήματα εκείνα τα Χριστούγεννα, που σίγουρα δεν θα της έφταναν για να αγοράσει ένα δώρο στον αγαπημένο της Τζιμ. Τα μετρούσε ξανά και ξανά λες κι εκείνα θα αυξάνονταν. Κοίταξε γύρω της το φτωχικό τους δωμάτιο...κι έβαλε τα κλάματα.
"Αύριο είναι Χριστούγεννα και τί θα πάρω στο Τζιμ?"
Σ'ένα φτωχικό διαμερισματάκι μέναν με τον Τζιμ και είχαν πλούτο την αγάπη τους. Μήνες μάζευε τα χρήματα για το δώρο του Τζιμ και μαζεύτηκαν τόσο λιγοστά χρήματα που δε φτάναν ούτε για ένα ξεροκόμματο. Σκούπισε τα μάτια της με το ξεσκονόπανο.
Στάθηκε στον στενό ολόσωμο καθρέφτη δίπλα στο παράθυρο. Με μια απότομη κίνηση έλυσε τα μαλλιά της κι έφερε τόσες στροφές όσες χρειάζονταν για να καθρεφτιστεί ολόκληρη.
Δύο ήταν τα πράγματα που γέμιζαν περηφάνια το φτωχό ζευγάρι. Το ένα ήταν το χρυσό ρολόι του Τζιμ, κληρονομιά από τον πατέρα του και το άλλο τα μακριά μαλλιά της Ντέλλας που της έφταναν κάτω από τα γόνατα και την σκέπαζαν σαν μανδύας.
Τα μάζεψε γρήγορα και πετάχτηκε στο δρόμο.
"Μα βέβαια...πώς δεν το σκέφτηκα?"
Αν η Ντέλα είχε κάτι πολύτιμο...αυτό ήταν τα μαλλιά της...όμορφα, πλούσια, στο χρώμα του μελιού!
Έτρεξε γρήγορα δύο τετράγωνα πιο κάτω απ' το σπίτι της. Ήταν το κατάστημα της μαντάμ Σωφρονί. Σταμάτησε έξω από την επιγραφή: Μαντάμ Σωφρονί - Όλα τα είδη κομμωτικής
"Θα αγοράσετε τα μαλλιά μου?" ρώτησε.
Και η Μαντάμ απάντησε: 'Αγοράζω μαλλιά, για βγάλ' το καπέλο σου να δούμε τι σόι είναι'.
Τα έπιασε και είπε..."μμμ...είκοσι δολλάρια".
"Σύμφωνοι"...είπε η Ντέλα.
Σε πολύ λίγο είχε τα χρήματα στα χέρια της κι έτρεξε στα μαγαζιά. Μέσα σε δυο ώρες και αφού γύρισε όλη την πόλη βρήκε το δώρο που ήταν για τον Τζιμ. Μια αλυσίδα ρολογιού από πλατίνα με απλό καθαρό σχέδιο.
Αν ο Τζιμ είχε κάτι πολύτιμο...αυτό ήταν το ρολόι του. Δώρο απ' τον παππού στον πατέρα του...κι απ' τον πατέρα του σ' εκείνον. Του αγόρασε λοιπόν μια θαυμάσια χρυσή αλυσίδα για το ρολόι του. Έτσι εκείνος δεν θα ντρεπόταν πια για το τριμμένο πέτσινο λουρί που είχε. Γύρισε στο σπίτι κι ετοίμασε το φαγητό. "Ελπίζω να μη θυμώσει ο Τζιμ για τα μαλλιά μου που τόσο του άρεσαν"...σκεφτόταν με αγωνία.
Η πόρτα άνοιξε και φάνηκε ο Τζιμ κρατώντας ένα κουτί. Έμεινε κοκαλωμένος να την κοιτάζει. Του εξήγησε, τον ρώτησε πώς του φαίνεται, του πρότεινε να φάνε...
"Μη θυμώσεις Τζιμ...πούλησα τα μαλλιά μου γιατί ήθελα να σου πάρω ένα δώρο".
"Κουτό κορίτσι...κοίτα τι δώρο σου πήρα εγώ..."
Την άκουσε, άρχισε να ξαναβρίσκει τα λόγια του, την αγκάλιασε, ακούμπησε το πακέτο στο τραπέζι. Θα ήταν ίσως καλύτερα πρώτα να έτρωγαν.
"Αν ξετυλίξεις το πακέτο, σίγουρα θα καταλάβεις γιατί τα έχασα", της είπε.
Χαρά, λυγμοί, δάκρυα ακολούθησαν τα λευκά δάχτυλα που ξετύλιξαν με αγωνία το δώρο.
Τα Χ τ ε ν ά κ ι α...
Ένα υπέροχο σετ από χτενάκια για τα μαλλιά της...πολύ καιρό τα ζήλευε και δεν μπορούσε να τα αγοράσει.
"Θα μεγαλώσουν γρήγορα τα μαλλιά μου Τζιμ"του είπε..."κοίτα τώρα και το δικό σου δώρο."
Εκείνος το άνοιξε κι ένας βαθύς αναστεναγμός ακούστηκε..."Πούλησα το ρολόι μου για να σου πάρω τα χτενάκια", της είπε.
Έμεναν για λίγο σιωπηλοί και μετά αγκαλιάστηκαν.Ο Τζιμ και η Ντέλα πρόσφεραν με αγάπη τα δώρα τους ο ένας στον άλλο χωρίς να σκεφτούν το κόστος,σαν τους σοφούς μάγους των Χριστουγέννων.
Κι όλοι όσοι ξέρουν να χαρίζουν ή να δέχονται δώρα μ' αυτόν τον τρόπο είναι κι αυτοί μάγοι...οι σημερινοί μάγοι...!
Μια μικρή περίληψη του εξαιρετικού αυτού κειμένου του Ο'Χένρυ την οποία μοιράζομαι με εσάς με τις καλύτερες μου ευχές για Καλή Χρονιά!
Κλείνω με αυτούσιο τον λόγο του ίδιου του συγγραφέα...
"Οι Μάγοι όπως ξέρετε, ήταν σοφοί άνθρωποι, θαυμαστά σοφοί άνθρωποι -κι έφεραν δώρα στο Θείο Βρέφος. Αυτοί επινόησαν την τέχνη να προσφέρεις δώρα τα Χριστούγεννα. Καθώς ήταν σοφοί, τα δώρα τους, χωρίς καμιά αμφιβολία, ήταν κι αυτά σοφά, και με τη δυνατότητα μιας πιθανής αλλαγής. Και να που σας διηγηθηκα, αδέξια, την πεζή ιστορία δύο ανόητων παιδιών σ' ένα διαμέρισμα, που χωρίς καμιά σοφία θυσίασαν ο ένας για τον άλλον τους μεγαλύτερους θησαυρούς του σπιτιού τους. Αλλά σα μια τελευταία λέξη στους σοφούς αυτού του καιρού, ας πούμε, ότι από όλους όσους κάνουν δώρα, αυτοί οι δυο ήταν οι πιο σοφοί. Από όλους αυτούς που προσφέρουν και δέχονται δώρα συνετοί! Αυτοί είναι οι πιο σοφοί παντού. Είναι οι Μάγοι."
