Μια φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις!!!
Επειδή ο καθένας μπορεί να γράφει ότι θέλει και να παρουσιάζει δήθεν διαλόγους χρησιμοποιώντας ονόματα αυθαίρετα και με περισσή θρασυδειλία , μαγειρεύοντας τα και φτιάχνοντας τα στα μέτρα του η απάντηση μου είναι :
Μία φωτογραφία ίσον χίλιες λέξεις! ...και ο ουρανός του Νικήτα κάθε άλλο παρά καθαρός είναι!

...συνεχίζεται!

H ενημέρωση αυτή έχει σταλεί και στο troktiko αλλά και σε πολλά άλλα ανάλογα blogs για να λάμψει η αλήθεια!
***Αυτό που θα δείτε και θα διαβάσετε είναι αυστηρώς ακατάλληλο όχι μόνο για ανηλίκους αλλά και για όσους αηδιάζουν στη θέα του ακραίως πρόστυχου! Αυτοί καλύτερα να αποφύγουν να ανοίξουν τα links!

4 Φεβρουαρίου 2011

Ο θησαυρός των αστεριών


Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένας γέρος ψαράς. Είχε ολόλευκα μαλλιά, μακριά γένια και μουστάκια, και δυο μεγάλα γαλανά μάτια. Φαινόταν τόσο καλός και τα χέρια του άγγιζαν το κάθε τι με τόση τρυφεράδα που έμοιαζε με άγγελο.
Ο γέρος αυτός είχε και ένα εγγονάκι, τον Καστανούλη. Ο Καστανούλης θαύμαζε τον παππού του πάρα πολύ και τον θεωρούσε τον πιο καλό παππού του κόσμου.
Ένα απόγευμα, ο παππούς και ο εγγονός αποφάσισαν να πάνε για ψάρεμα. Μπήκαν στη βάρκα και ξεκίνησαν.

Σιγά-σιγά βράδιαζε και η νύχτα φαινόταν μαγευτική.
Η θάλασσα ήταν ήσυχη. 
Ο παππούς τότε είπε: 
«Απόψε, παιδί μου, δε θα ρίξουμε τα δίχτυα. Είναι κρίμα να στερήσουμε τη ζωή από τα ζώα του βυθού. Ας αφήσουμε τη βάρκα να μας πάει όπου θέλει». 

Ξαφνικά, εκεί που κουβέντιαζαν, ο παππούς είδε έναν ασημένιο δρόμο που ξεκινούσε από το φεγγάρι και συνέχιζε στην θάλασσα. Ο παππούς είπε: 
«Γιόκα μου, αυτός είναι ο δρόμος της αγάπης»


Η βάρκα μόλις τον άκουσε έστριψε και άρχισε να κινείται πάνω στο δρόμο της αγάπης.
Ξαφνικά, ένιωσαν έναν τρίτο άνθρωπο μέσα στη βάρκα. 
Γύρισαν και είδαν μια όμορφη νεράιδα. Στα μαλλιά της είχε μια κορδέλα από φύκια, το φόρεμά της έμοιαζε με το ουράνιο τόξο και αντί για παντόφλες φορούσε δυο γυαλιστερά κοχύλια. 
Ο γέρο ψαράς την καλωσόρισε και της πρόσφερε ψωμί, τυρί και χταπόδι.
Η νεράιδα όμως του είπε: 
«Δεν έχουμε καιρό για φαγητό. Θα ρίξουμε τα δίχτυα σε λίγο αλλά κανένα ζωντανό δεν θα κινδυνεύσει. Μην ανησυχείτε».
Συνέχισε λέγοντας ότι ο δρόμος της αγάπης δεν τελειώνει ποτέ όταν ξαφνικά ένα λαμπερό αστέρι έπεσε από τον ουρανό και χάθηκε στη θάλασσα.
Η νεράιδα ρώτησε τον Καστανούλη: 
«Είδες το αστέρι;»
«Ναι», απάντησε ο Καστανούλης.
«Έχω δει πολλά τις νύχτες που δεν έχει φεγγάρι».
«Και ξέρεις που πάνε;», ρώτησε η νεράιδα.
«Πέφτουν»,. Απάντησε ο Καστανούλης.

Εκείνη τη στιγμή έφτασαν σε ένα παράξενο μέρος.
Ξαφνικά η βάρκα έγινε μεγάλη, ο παππούς έγινε μεγάλος και τα χέρια του έδειχναν πλασμένα από μετάξι και καλοσύνη. 

Η νεράιδα είπε στον παππού να ρίξει τα δίχτυα. Αντί όμως να ψαρεύουν ψάρια, ψάρευαν λαμπερά αστέρια. Η νεράιδα πήρε τα χέρια του παππού και τα φίλησε. 
Τους εξήγησε ότι
«Καθένα από αυτά τα αστέρια ήταν κάποτε ένα δάκρυ χαράς ή λύπης. 
Επειδή όμως κανείς δεν μπορούσε να τα δει, ο Θεός αποφάσισε αυτά τα δάκρυα να γίνουν άστρα, να φωτίζουν τον ουρανό και τις όμορφες νύχτες να πέφτουν στη θάλασσα. 

Μόνο τα χέρια ενός καλού ανθρώπου μπορούν να τα φέρουν στον κόσμο. Τότε η λύπη τους σβήνει και η χαρά τους λαμποκοπά.  
Οι ψυχές των καλών ανθρώπων μπορούν να τα δουν. 

Είναι ευλογημένα, γι' αυτό όταν οι άνθρωποι τα βλέπουν να πέφτουν και προλάβουν να κάνουν μια ευχή, η ευχή τους θα πραγματοποιηθεί.»

Αυτά είπε η νεράιδα για τον θησαυρό των αστεριών. 
Έπειτα έφυγε, και ο Καστανούλης πλησίασε τον παππού του με τη σκέψη ότι θα καταλάβει καλύτερα τα λόγια της νεράιδας όταν μεγαλώσει.

Πηγή: Pathfinder.gr

7 σχόλια:

  1. Απίστευτη σοφία και αλήθεια, περιέχει αυτό το τρυφερό παραμύθι σου !
    Σ ευχαριστώ που ήρθες και που γνώρισα το blog σου !
    Να έχεις μια όμορφη μέρα !
    Μάγδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο το παραμύθι σου, Νεφέλη!!!!!!
    Στ' αλήθεια μαγικό!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφο παραμύθι.
    Να'σαι καλά Νεφέλη!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. The blog is very good!
    Congratulations!
    http://nelsonsouzza.blogspot.com
    Saludos!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Aivan ihana tarina! Oli ilo lukea. Kiitos. Musiikki joka on automatti on myös ihana olen aina rakastanut Garborifair.. se on Suomeksi
    Lilja ruusu ja kirsikkapuu.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @magda
    σ'ευχαριστώ που άφησες λίγη από τη δική σου χρυσόσκονη... από την αστέρευτη πηγή των ψυχών μας! :)

    @Nob Miura
    καλώς ήρθες κι εσύ! :)

    @Τζέσσυ
    Η μαγεία κρύβεται πίσω από τα μάτια του αναγνώστη που μπορεί να την δει και να την αναγνωρίση! Σ'ευχαριστώ! :)

    @swtis
    Ευχαριστώ που πέρασες από την αγαπημένη σελίδα της Νεφέλης μας! ;)

    @Nelson Souzza
    Saludos! You are always welcome to stop by, any time! :)

    @aikatherine
    Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι για το όμορφο σου μήνυμα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή